Bazı insanların medeniyet kavramından bihaber yaşadığına her gün bir kez daha şahit oluyoruz. Gündelik hayatımızın vazgeçilmez bir parçası olan sokaklarımız, kaldırımlarımız, insanlıktan nasibini almamış bazı bireyler yüzünden ilkel bir toplumun sahipsiz topraklarına dönüşüyor.
Yere tükürme gibi iğrenç ve medeniyetsiz bir alışkanlığın halen var olması, sadece hijyen sorunu değil, aynı zamanda ahlaki bir çöküşün de en net göstergesidir.
Gündelik hayatımızda, kaldırımlarda adım atarken bile dikkatli olmak zorundayız.
Ancak burada bahsettiğimiz tehlike, patlayan bir mayın değil; bir insanlık suçu olan yere tükürme rezaletidir.
Her yanda çöp kutuları varken, insanlar neden yere tükürmeyi tercih eder? Cevap basit: Düşünmüyorlar, umursamıyorlar, kendilerinden başkasının varlığından bihaber yaşıyorlar.
Bu umursamazlığın faturalarıysa çok ağır! Grip mi dersiniz, tübürküloz mu, yoksa daha kötüsü mü? O tükürüğe basan bir çocuk, eve gidip oyuncaklarıyla oynadığında, o mikroplar sofralara kadar ulaşıyor.
Yere tükürenlerin umurunda mı? Tabii ki değil! Zerre kadar düşünme zahmetine girseydiniz, zaten bunu yapmazdınız!
Ancak mesele burada da bitmiyor. Yere tükürmek yetmiyormuş gibi, kimi densizler asansörlere, merdivenlere bile tükürüyor! Yahu be insan, 15-20 metrede bir çöp kutusu var! Bir peçete kullanmak, bir mendile tükürmek bu kadar mı zor? Hayvanlar bile yaşadıkları alanı kirletmemeye dikkat ederken, bu insanlar neden bunu başaramıyor? Bu alışkanlığı sürdürmek, ancak vicdansızlığın, bencilliğin ve ahlaki çöküşün bir göstergesidir.
Peki, ne yapmalıyız? Kesinlikle sert önlemler almalıyız. Yere tükürmenin cezası olmalı, insanlar bu iğrenç alışkanlıklarından caydırılmalı. Ama hepsinden önce, toplum olarak bu tip davranışların kabul edilemez olduğunu öğretmeliyiz. Okullarda şimdiden çocukları bilinçlendirmeliyiz.
Çünkü Sessiz kaldıkça, bu tip saygısız alışkanlıklar yayılmaya devam edecek.
Yetkililer! Artık yere tükürenlere de ceza kessin. Unutmayalım yere tükürmek küçük bir mesele değil, bir toplumun medeniyet seviyesinin ne kadar yerlerde sürünütüğünün göstergesidir.
Bu bir dilek değil, bu bir zorunluluk! Artık temiz bir sokakta yürümek hepimizin hakkı!