Kur’an, Sünnet, İcma

Birbirini tamamlayan bu üç inanç yolu, bizi doğru yolda ilerleten en önemli değerdir.

KUR’AN; Allah’ı tanımak, peygamberi tanımak ve onun varislerini tanımak dinimizce farzdır.

Çünkü insan, bilmediğinin cahili tanımadığının yabancısıdır. Bildiğiniz üzere Yüce Allah (C.C) kulunu bir amaç için dünya hayatına göndermiştir. Ve bu yolda peygamberleri insanlığa bir rehber olarak göndermiştir.

Zira inançsız bir insan içi boş bir ceviz kabuğuna benzer. Dışardan her ne kadar güzel görünse de asıl marifet, cevizin dışı değil içindeki verimdir. Zira insanda böyledir. Asıl marifet insanın dışında değil, içindedir. Yani aklın kalbin ve ruhun güzelliğidir.

İşte tam anlamıyla Allah’ı (C.C) tanımak inanmak kelamullahından geçer. Çünkü Allah’ın (C.C) kelamı bizim ilk rehberimizdir.

Şöyle bir ayetle nasiplenelim;

“Gerçekten size Allah’tan bir nur, apaçık bir kitap geldi. Rızasını arayanı Allah onunla kurtuluş yollarına götürür ve onları iradesiyle karanlıklardan aydınlığa çıkarır, dosdoğru bir yola iletir.”

(Mâide 15, 16)

SÜNNET; Sünnet kelimesi peygamberimizin sözlü ve fiili yapmış olduğu davranışların bütünüdür. Kur’an dan sonra sünnet ikinci yoldur. Neden diye soracak olursanız şu hadisle nasiplenelim;

Kuran, bugün özlemini çektiğimiz bütün ahlaki değerleri içinde barındırır. Hz. Ayşe’nin (ra) kendisine Hz. Peygamber’in ahlakını sorduklarında “Siz Kuran okumuyor musunuz? Onun ahlakı Kuran’dı” diye cevap vermesi Kuran’ın bu yönünü vurgulaması açısından önemlidir.

Bildiğiniz üzere efendimiz Kur’an la bir bütün içerisinde olması, sünnetin mahiyetini bir kez daha bizlere vurgulamıştır.

Şöyle ki ayeti kerimede buyurduğu gibi; Kim Allah’a ve Pey­gam­beri’ne itaat ederse Allah onu, içinde ebedî kalmak üzere altlarından ırmaklar akan cennetlere yerleştirir. İşte en büyük başarı ve kurtuluş budur. ( Nisa;13)

Kim de Allah’a ve Peygamber’ine isyan eder ve O’nun sınırlarını aşarsa Allah onu, içinde devamlı kalacağı bir ateşe sokar. Onun için zelil ve perişan eden bir azap vardır.

(Nisa;14)

İşte sünnet ve Kur’an nasılda birbirlerine bağlı bir bütün.

İCMA; İcma Kuran’da bulunan ya da hadislerde bulunan bazı kapalı anlamalara sahip söylemlerin anlamını ortaya çıkarabilmek için alimlerin çalışmasının ardından, her birinin tek bir görüş üzerinde fikir birliği sağlamalarına denilmektedir.

İcmâ İslâm hukukuna göre, herhangi bir çağ veya dönemde yaşamış İslam bilgini ve müçtehitlerin (Kur’an), Sünnet ve bazı mezheplere göre kıyasın delillerine dayanarak, şeriatın (İslâmî hükümlerin) konuları hakkında hüküm vermeleri veya benzer diğer hükümler arasında birleşmeleridir.

Kaynaklar incelendiğinde, icmâ’ın, şer’î delillerden biri olarak kabul edildiği ve birçok meselede bu delile başvurulduğu görülmektedir. Ancak icma konusu derin bir mevzu olmakla birlikte, hayatımızda üçüncü bir yol olduğunu unutmamalıyız.

icmâ efendimizin vefatından sonraki herhangi bir zamanda dinî bir meselenin hükmü üzerinde fikir birliği etmeleridir. Nasıl ki Kur’an-ı Kerim sünnetle bağdaşıyorsa icmada bozuk itikatların dışında, fikir ve görüş beyanı esastır. Örnek olarak;

İcma için örneklerden bir tanesi sigara içme meselesidir. Sigara içmek ile alakalı Kuran veya sünnette herhangi bir şeyin olmamasına karşın Kuran ve sünnet kapsamında âlimler birbirleri ile düşüncelerini paylaşıp sigaranın helal bir madde olmadığı hakkında icma etmişlerdir. Sağlığa zararlı olabilen şeylere dair hükümlerden faydalanarak bu icmaya varılmıştır.

Değerli dostlar; Kur’an, Sünnet, İcma ışığında yol almamızı umut ediyorum. Allah (C.C) yar ve yardımcınız olsun.

Selam ve dua ile…