İnsanın özünde yatan iman ve inanç gayesi hakka kul olmaktır.
Hakka kul olmakta,kulun kendi bilince varması demektir.
Kendinden bi çare habersiz olan kul,
hakka kul olmaktan acizdir.
Yüce Allah (c.c) yeri ve göğü ve ikisinin arasındaki her şeyi bütün mahlûkatı İnsan
için yaratmıştır. Yerde ve gökte bulanan
her şey insanın hizmetine sunulmuştur.
“Ben, insanları ve cinleri, ancak bana ibadet etsinler diye yarattım.” (Zariyat, 51/56.)
Bu ayet şu şekilde tefsir edilmektedir
“Bu âyet-i uzmânın sırrıyla, insanın bu dünyaya gönderilmesinin hikmeti ve gayesi Hâlık-ı Kâinatı tanımak ve Ona iman edip ibadet etmektir. Ve o insanın vazife-i fıtratı ve fariza-i zimmeti, mârifetullah ve iman-ı billâhtır ve iz'an ve yakîn ile vücudunu ve vahdetini tasdik etmektir."
"Evet, fıtraten daimî bir hayat ve ebedî yaşamak isteyen ve hadsiz emelleri ve nihayetsiz elemleri bulunan bîçare insana, elbette o hayat-ı ebediyenin üssü'l-esası ve anahtarı olan iman-ı billâh ve mârifetullah ve vesilelerinden başka olan şeyler ve kemâlâtlar o insana nisbeten aşağıdır. Belki çoğunun kıymetleri yoktur" (bk. Nursi, B.S. Şuâlar. s. 100.).
Demek ki insanın fıtri özeliklerinden en önemlisi, ebedi yaşama arzusudur.
Allah(c.c) ; "Ben insanları cinleri ancak bana ibadet etsinler diye yarattım." Buyurması insanın ebede bir yaşam arzusuna takaddüm etmesidir.
Peki yüce Allah (c.c) insan için bu kadar kusursuz bir düzen yaratmışken, sadece insandan bana yalnızca kul olun demesindeki o güzel inceliği insanoğlu neden idrak etmemekte ve'de neden nankörlük sergilemekte ustalık yapıyor.
Çünkü insan, kendini bilmeyecek kadar kör, hadsiz olacak kadar nankördür.
Yüce Allah insanı en yüce varlık olarak yarattı. O insana değer verdi onu en yüceler makamlara ve bütün mahlukatın en değerlisi olarak yarattı.
Ancak insan, yalnızca kendine zulmetti.
İnsan, kendini bilmedi. Kendini bilmediği gibi haddini de bilmedi.
İnsan yaradılışındaki en büyük gaye, Allah'a kul olmaktı.
Allah'a kul olmakta evvela insanın kendini bilmesinden geçerdi. İnsanın kendini bilmesi de, haddini bilmesinden geçerdi.
Tıpkı efendimizin "Kendini bilen Rabbini bilir" sözündeki hakikat gibi.
Sonsuz ve kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki, insan kutsal bir varlıktır. Ve Allah(C.C) en güzel nimetleri bütün mahluk katlardan İnsana layık görmüştür. Ancak insan, kendine zulmetmekten ziyada bi o kadar nankördür.
İbrahim Suresi, 34. ayet:
Size her istediğiniz şeyi verdi. Eğer Allah'ın nimetini saymaya kalkışırsanız, onu sayıp-bitirmeye güç yetiremezsiniz. Gerçek şu ki, insan pek zalimdir, pek nankördür.
Hal böyle olunca, kulun kula olan nankörlüğüne ne hacet.
Sevgili dostlar;
Gayemiz Allah(C.C), çabamız ona kul olmak olsun.
Selam ve Dûa Allah(C.C) için atan kalplere olsun...
Yasemin DİNÇ
yasemindinc.072@gmail.com