Evet, sonunda kabul ediyoruz ki bu dünya bize göre değil.
Hak yemeyen, haramdan kaçan ve her şeyden önemlisi çıkar için yalakalık, şakşakçılık yapmayanlara göre hiç değil!
Değil, işte!
İtiraf ediyoruz!
Daha ne diyeyim…
Ancak şu da unutulmasın ki şakşakçılıkla, el pençe divancılıkla (şimdilik), ayakta duranlar unutmasın ki…
Yalakalar adam olmaz!
Zira gün ola devran döne…
Allah’ın gazabı çetindir, ağırdır ve her şeyin bir zamanı var! Bu yüzden hiç ama hiç kimse bana bir şey olmaz, demesin.
Uzak değil… Çok yakın zamandaki birkaç örneğe bakın… Dün neydiler, bugün neredeler!
Lakin…
Ne yazsak da ne kelam etsek de boş, böylelerine biliyoruz.
Çünkü bu şekilde yaşamaya alışmış tipler için edilecek bütün kelamlar boş!
Ta ki yarın Hak’kın huzuruna çıktıkları zaman…
O zaman af dileyip yakaracaklar ama çalıp çırptıkları, yiyip-içtikleri, ettikleri eziyet için iş işten çoktan geçmiş olacak.!
Ama…
Yine de biliyoruz ki ne söylesek beyhude!
Çünkü onlar bu dünyanın malına şaşaasına, maddi güzelliklerine kanmışlar!
Kendilerini onda avutuyorlar ki…
Hiç ölmeyeceklerini sanıyorlar!
Bu söylenenler de onlara olsa olsa ninni, masal gelir!
Sosyal medyanın sigortasız bürokratları(figüranları)…
Filan kişiyle resim paylaşıp, ona buna ağabey, dayı, amca vs. çekmekle kendini zorla olduğundan büyük gösterip, rant sağlamaya çalışan sözde büyük insanlar…
İnsancıklar…
Siz ancak el pençe divan durarak büyüdüğünüzü sanırsınız ama…
Ne kadar küçüldüğünüzü bir görseniz…
Üç kuruş dünyalık için, bir parça menfaatcik için…
Hey hey insanoğlu…
Daha ne kadar küçüm küçüleceksin ki..?
İşte bütün bunlardandır ki bize göre değil!
Hem de hiç değil…
Üç kuruş için rüsvalaşmak, hayasızlaşmak…
Bir kez daha yegane şiarımızı belirtelim ki:
Rızkımı veren Hüda’dır, kul’a minnet eylemem..!!!